XII, Pus lo gens terminis floritz

XII.

Pus lo gens terminis floritz

S' espandis jauzions et gais,

M' es vengut en cor que m' eslais

De far un novel sirventes

On sapchon li Araguones

Qu' ab mal agur,

D' aquo sion ben tug segur,

Sai venc lo reys dont es aunitz

E siei soudadier loguaditz.

Sos bas paratges sobreyssitz

Sai que fenira coma lais,

E s tornara lai don es trais

A Meillau et en Carlades;

Quan quecx n' aura son dreg conques,

An s' en ves Sur;

Greu er que en mar no 'l debur

L' aura, quar tant es pauc arditz,

Flacx e vans e sojornaditz.

Proensa pert dont es issitz,

Que son frair Sancho prezon mais,

Qu' el non a suenh mas que s' engrais

E beua per Rossilhones,

On fo dezeretatz Jaufres,

Qu' a Vilamur

E 'n Tolza 'l tenon per perjur

Tuit cill ab cui s' era plevitz,

Quar los a per paor gequitz.

Lo reys cui es Castrassoritz

E ten de Toleda 'l palais

Lau que mostre de sos essais

Say al fill del Barsalones,

Quar per dreg sos malvatz hom es;

Del rey tafur

Mais am sa cort e son atur,

Non fauc selha don fui trahitz

Lo jorn qu' el fon per mi servitz.

Lo bos reys Gartsia Ramitz

Cobrera, quan vida 'l sofrais,

Aragon qu' el monges l' estrais;

E 'l bos reys navars, cui dreitz es,

Cobrara ab sos Alanes,

Sol s' i atur:

Qu' aitan cum aurs val mais d' azur,

Val mil tans et es plus complitz

Sos pretz que del rey apostitz.

Per selha de cui es maritz,

Per la bona reina m lais;

E des que m dis so don m' apais,

Berenguier de Bezaudunes

Li retraissera, s' il plagues;

Mas tot rencur

Sos malvatz faigz que son tafur,

Quar per el fo mortz e trahitz,

Don es sos linhatges aunitz.

Mout trahic lag l' emperairitz

Com fals reys perjurs e savais,

Quan pres a quintals et a fais

L' aver que Manuels trames,

E det l' a son frair' En Jacmes;

Pueys ab cor dur,

Quan n' ac pres lo vert e 'l madur,

El ne menet per mar marritz

La domna e 'ls Grecx qu' el ac trahitz.

Bertrand de Born.