XXIV.
Quor qu' om trobes Florentis orgulhos,
Er los trob om cortes et avinens,
De gen parlar e de plazen respos;
Ben aia 'l reys Matfre qu' el noirimens
Lor a fait dar et aver dol e lanha,
Que 'l cap en son remas mains en despuelh.
Ai! Florentis, mortz etz per vostr' erguelh,
Qu' erguelhs non es sinon obra d' aranha.
Oi! rei Matfre, vos es tan poderos
Qu' ieu tenc per fol selh qu' ab vos pren contens,
Qu' ieu vey que sol un dels vostres baros
A 'ls Florentis destruitz e 'ls fai dolens,
Si qu' ieu no cre qu' en plan ni en montanha
Trobes hueimais qui us sia de mal acuelh;
Ni no conselh a cels del Caupiduelh
Qu' encontra 'l rey passon tost en Campanha.
Pierre Vidal.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada
Se borren los comentaris, no pergáu lo tems.
Nota: Només un membre d'aquest blog pot publicar entrades.