LX.
Qu' om ten per dreg son voler
Et obra de son poder
Don tortz es tan poderos
Que dreitz es a non chaler
Vengutz, que no y val sermos.
Sancta fes es sermonada
Mot, e pauc l' obra seguida;
Tant es plazens e privada
Selha de mondana vida,
Qu' om, per complir son plazer,
Desconoys dreg e dever,
E d' aver es tant curos
Hom, e pro non pot aver,
Que no sap que s' es razos.
E crey qu' a dieu non agrada
Quar amors non es aizida,
Ni merces non es trobada;
Per que patz nos es falhida,
Qu' om non la vol enquerer;
Don deu lo mons dechazer,
Quar dieus totz savis, totz bos,
No vol en loc remaner
On baratz renh e tensos.
Mas si patz fos essercada
Tant com es guerr' afortida,
Erguelhs non agra cassada
Merce qu' al mon fort oblida,
Per qu' amors no y pot caber
Ni sens no y pot res valer,
Qu' erguelhs e baratz ginhos
Tolhon auzir e vezer
Ad home totas sazos.
Ihesus Cristz nos a mostrada
Via qu' es del ver gaug guida,
Mas tant es pauc ademprada,
Per que petit es polida,
Quar mot es greus per tener
Qu' om manjar be ni jazer
No y pot, ans viu sofrachos
Del mon que deu fort temer,
Quar tot l' es contrarios.
Lo mons no dona lezer
De be, e fai mal plazer;
E qui pus l' es amoros
Mens a de ben far poder,
Tant es lo mals saboros!
Sanctz paires dieus glorios,
Senher, datz nos tal saber
Qu' el mon azirem per vos.
