Es mostren els missatges amb l'etiqueta de comentaris leujaria. Mostrar tots els missatges
Es mostren els missatges amb l'etiqueta de comentaris leujaria. Mostrar tots els missatges

dimarts, 5 de desembre del 2023

Cadenet. Oimais m' auretz avinen

Cadenet.


Oimais m' auretz avinen

De chantar e de solatz,

Vos autras, a cui joy platz,

Quar tan trob de chauzimen

Que mandamen n' ai sivals;

E si m creissia 'l cabals

De joy, mais m' alegraria;

No per tan que be poiria

Mon cor destrenher d' aitan,

Que ja nulhs hom a mon chan

Gran joy non conoisseria.


Pero, joguan e rizen,

Deu esser quetz e selatz

Qui savis es e membratz,

Et ieu suy be d' aital sen 

Que no m' es hom tan corals 

Que no m sembles deslials, 

Pueys trop mon joy m' enquerria; 

E selh que mielhs cuiaria 

Saber mon cor demandan,

Sabria n' al cap del an 

Aitan cum lo primier dia.


En ren, al mieu escien,

Non a ops hom tan senatz

Cum en amor, quar si amatz

Et etz de leugier talen,

Seretz de parlar venals,

E de trop parlar ve mals;

Sabetz qu' om en pert s' amia?

Per que sens i tanheria

Que capdeles lo talan, 

Qu'aissi vay amors enan,

Et dechai per leujaria.


Res, dona, no m' es tan gen 

Coma quan vos m' esguardatz, 

Sol qu' els huelhs fosson mandatz

Del cor, qu' als no vau queren. 

Ai! qu' ai dig? Es vos donc tals 

Que ja m fassatz semblan fals? 

Non ges pero tan volria

Gauzir, domna, si us plasia 

Essems lo joy e l' afan; 

Qu' ieu o dic quar o vuelh tan,

E per aisso dic folhia.


Ie us am per vostre cor gen, 

E us am quar ades gensatz, 

E us am quar i es beutatz, 

E us am quar etz avinens, 

E vos am quar etz leyals, 

E vos am quar etz cabals, 

E us am per vostra conhdia, 

E us am per plazen paria, 

E us am quar etz ses enguan, 

Qu'aissi etz facha a guaran, 

Que mais ni meins no i tanhia. 


Si 'l reina non sufria, 

Valors del tot dechairia, 

Helionors, que donan, 

Ad honor e ses enjan, 

Melhura son pretz quec dia.

___


Aitals cum hieu seria,

Si 'l poder n' avia, 

Volgra que fos

Qui n' es poderos;

Qu' ieu seria gen tenens

D'armas e de vestimens,

E seria larcx conduchiers,

E seria en cort ufaniers,

E volria domnas vezer,

E soven donar mon aver,

E seguir guerras e torneys

Et agradar mi a dompneys.


Aisso m par que valria 

Mais que raubairia 

Don vey cobeitos 

Totz nostres baros, 

Que si vos es plus manens

Qu'us autres e vostras gens, 

Ajustaran cavalhiers

Ab us guarnimens leugiers,

Per plus leu cossegre l' aver,

O, si atrobavo poder,

Per plus leu fugir, so m pareys;

Aisso tolh pretz e 'l descreys. 


Temps fo qu' om conoyssia

Drutz, quan los vezia,

A las grans messios 

Et als belhs dos 

Et als azautz guarnimens

Et als belhs aculhimens,

Maier, qui es belhs parlier, 

Qu' aver totz los bos mestiers; 

Mas ab gienh ni ab saber 

No pot hom pretz retener, 

Si ab faitz no 'ls fai o no 'ls creys;

Aissi vai aquesta leys.


Nulhs hom per cortezia

No s desviaria; 

E si fon sazos 

Qu'om er amoros, 

E paria jovens, 

E renhava entendemens, 

Mas eras qui vai primiers 

Penre los buous e 'ls boviers, 

Dizon que sap mais valer;

Vos guardatz si 'lhs dizon ver 

Qui d' aquelh guazanh mezeys 

Porton malazautz arneys. 

divendres, 20 d’octubre del 2023

XII, Nueg e jorn suy en pensamen

XII.


Nueg e jorn suy en pensamen

D' un joi mesclat ab marrimen;

E no sai a qual part m' aten,

Qu' aissi m' an partit egualmen

Mezura e Leujaria.


Mezura m ditz suau e gen

Que fassa mon afar ab sen;

E Leujaria la 'n desmen,

E m ditz, si trop sen hi aten,

Ja pros no serai dia.


Mezura m' a ensenhat tan

Qu' ieu m sai alques guardar de dan, 

De fol e de datz et d' afan;

E sai ben cobrir mon talan

D' aisso qu' ieu plus volria.


Leujaria no m prez un guan,

S' ieu no fau so qu' el cor me man,

E tuelha e do, e l' aver s' an;

Quar qui plus n' a plus pren d' enjan, 

Quan ven a la partia.


Mezura m fai soven laissar

De manh rir' e de trop jogar,

E me veda quan vuelh mal parlar;

E mantas ves, quan vuelh donar,

Ella m ditz que no sia.


Leujaria m tol mon pensar,

E m ditz que per trop castiar

Non dey ges mon talan laissar;

Quar, si tan fauc com poirai far,

Non er la colpa mia.


Mezura m ditz que non domney

Ni ja per domnas non folley,

Mas, s' amar vuelh, esguart ben quey;

Quar, si penre vuelh tot quan vey,

Tost m' en venra folhia.


Leujaria m mostr' autra ley,

Qu' abratz e percol e maney,

E fassa so qu' al cor m' estey;

Quar, si no fatz mas tot quan dey

Intre m' en la mongia.


Mezura m ditz: “No si' escas

Ni ja trop d' aver non amas,

Ni non dar ges tot so que as; 

Quar si dava tot quan mi plas

Pueys de que serviria?” 


Leujaria m' estai de las

E ditz me, e tira m pel nas:

“Amicx, ben leu deman morras;

E doncx pus seras mes el vas,

Avers pueys que t faria?” 


Mezura m ditz suau e bas

Qu' ieu fassa mon afar en pas;

E Leujaria m ditz: “Que fas?

Fai ades aitan quan poiras,

Qu' el terminis s' enbria.”

Messatgiers, lo vers portaras,

N Eblon de Senhas, e il m diras

Garins Brus lo 'l envia.


Al partir lo m saludaras;

E diguas me, quan tornaras,

Quals dels cosselhs penria.


Garins le Brun.